شبی که آسمونمو گرفتی نه آسمون که جونموگرفتی شبی که دسته رفتنه تو رو شد شبی کهدیدنه تو ارزو شد غم توی گرگ و میش من می خندید نشسته بود به ریش من می خندید تازه شروع شد غمه بی شمارم تازه دونستم که کجایه کارم اگه شکستم اگه نا ندارم اگه کسی روجز خدا ندارم مهم چشاتن که یه وقت نشن خیس مهم تویی دردای من مهم نیست همینجوریش هم واسه من عزیزی خوشم میاد منو به هم میریزی بر نم یگردی حتی تویه ای کاش داری میری مواظب خودت باش